5
Yorum
15
Beğeni
4,8
Puan
Okunma
Ölmek isterim lakin
Gülün beni üzeceği var,
Basıp geçtiğim kırın alacağı benden.
Yılların götüreceği…
Lakin toprak biliyor, hayat kadar ölümü.
Gözüme perde çekip, güze koymaz sözümü.
Toprağın mıyım şimdi ölümün mü?
Her ikisi görünmez duvar değil mi?
Çiçekli kırlara gömüldüm mü,
Tepemdeki, sonsuz kubbe değil mi?
Ne ölümün oldum ne toprağın,
gülden koklayacağım var
Ve alacağım gönül var kırdan.
Şimdi ölüm de yaşamak kadar sıradan.
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz