İlk aşkımın leylaklı ıtri,
Bir daha gitme sakın.

Getir bana sessiz bir gizle,günleri,
Kimse duymasın.

Az sev çok seveyim,
Yüreğimde gizleri çözmeyin.

Gelsin akşamın sihirli renkleri,
Sabaha doğar belki güneş umutla.

Yağmur çok yağıyor...yağsın !
Belki alır götürür sellerle, tüm kötülüğü.

Bu dünyada bir düzen yokmuş !
Neyde düzen var ki,sorarım !

Düzensiz adaletsiz dünya,nereye ?
Nefret ediyorum senden hiç gülmedim.

Neden ben sanki dünyaya yüklendim,
Dünyanın suçu ne,bilemedim.

Oysa suçlu o, şu,bu belki herkes,
Keşke kurşuna dize bilsem, kötülükleri.

Bir suçlu var sa ;o benim,o benim işte,
Düzeltemedim bir türlü, kendi düzenimi.

Geçti ömrüm,korkular içinde böyle,
Yalan dolan olan bu dünyaya küstüm sonuçta.

Kuşkularım var; unutulmak üstüne,unutulurmuyum ?
Umudum neden yana bilemem...unutma !