Sen ki, sana hayransın, yok içinde var sayar
Sen ki, nefse mezarı eştin mi ki Kaleli?
Sen ki, sekiz ayarsın, her geleni yâr sayar
Sen ki, kârın saydığın rüştün mü ki Kaleli?

Sen ki, sır deryasında inci arar, taş bulur
Sen ki, alır satarsın, kuruluğu yaş bulur
Sen ki, çok namuslusun, dost sana oynaş bulur
Sen ki, gönül ilinde piştin mi ki Kaleli?

Sen ki, derede durur, yamaçlara seslenir
Sen ki, baktığın yamaç gelin gibi süslenir
Sen ki, istemesen de gam bağrına yaslanır
Sen ki, dünya haline şaştın mı ki Kaleli?

Sen ki, hikmeti görür, elifinde, dalında
Sen ki, bunu kavramaz, hâlâ kendi halında
Sen ki, han olmalısın sevdiğinin yolunda
Sen ki, kendi kendini aştın mı ki Kaleli?

Sen ki, geride durup sakın öne söyleme
Sen ki, senden habersiz, sakın düne söyleme
Sen ki, haktan bahsetme, sakın yönü söyleme
Sen ki, Ak süt diyorsun, taştın mı ki Kaleli?

Sen ki, çakaldan çakal, vakur der bazıları
Sen ki, viran gönlünde beslersin tazıları
Sen ki, kuzu postunda yazarsın yazıları
Sen ki, çok vardan dara düştün mü ki Kaleli?

Sen ki, mantıktan uzak, aldanırsın, nerdesin?
Sen ki, gerçeğe örtü, hakikate perdesin
Sen ki, İlim, marifet olmadığı yerdesin
Sen ki, kızıl elmaya koştun mu ki Kaleli?

Zülfikar Yapar Kaleli