3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
972
Okunma

Yoksul kalan umutlar tükenince dindim
Koşmaktan,
Hayallerden
Yine umuda serenad yapan gecelerden ...
Zira yokuşlar yordu
Ardını merak edesim de pek yoktu
Kırlar dahi yalan konuşuyordu
Kuşları mevsime terk etmeleri en zoruydu...
Mevsim demişken
Hafif üşüyünce hangi bahardı
Aylar zati birbirinin aynıydı
Geçip gittiği yok
Sanki zamanın intikamıydı...
Kırgınım
Çayımın buğusu ardına saklandım
Kendi sohbetimle kalabalığım
Sürç-i lisan etsem de kendime razıyım...
Aybüke
5.0
100% (7)