1
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
630
Okunma
Zaman geçiyor
İnsanlar gidiyor
Güneş yine batıyor
Yavaş ,yavaş terkediliyorum yalnızlığıma
Başbaşa kalıyorum kalemimle
O da kağıtla dertleşiyor
Tek çarem olmazdı aslında yazmak
Dizilmeseydi kelimeler boğazıma
Düğümlenmeseydi cümleler
Ne zaman içimi dökmek istesem
Sonu olmayan bir yol
Ne kadar gelmek istesem nafile
Anlamsız bir rüyanın
Sahte uyanışı gibi
Kurumuş dudaklarımda bir acı
Sanki hep bir şeyler eksik gibi
O acı ki kalbimde ,bir kağıt kesiği misali
Yorgun bedenimde taşıdığım
Ruhumu ağırlaştıran
Kalpsiz bir sanatçının
Sanat eseri sergisi...
Cevap Yaz