Ah ayrılık ah...
Sen ne yamanmışsın...
Dağların zirvesinde ulaşılamayan
dumanmışsın...
Eyy yüce dağlar!!!
Yol verin artık,
yol verin ki;
şu gönül yare kavuşsun...
Sen,
damarlarımda dolaşan kanımsın...
Canımın içindeki canımsın...
Varsın,
sönsün içimde yaktığın ateşin...
Varsın,
bahçemdeki güllerim tek tek solsun...
Zaten,
gecem de SEN,
gündüzüm de SEN olmuşsun...
Sen benim olmazsa olmazımsın...
Söylesene,
ölümüne seven bu kalbim,
ALLAH aşkına söyle,
seni nasıl unutsun...
KALP YANGINIM...
Ben seni nasıl unuturum!!!
Nasıl?

Aşk dediğin bir heves mi?
Aşk dediğin heves değil,
bir nefes...
Senin sevgin ile dolup taşar,
şu sol yanımdaki kafes...
Unutma sevdiğim,
sakın unutma...
Sensin benim duracağım son adres...
Ben seni aydınlatan güneştim kalbinde...
Ay ışığım derdin bana her zaman,
gönül sesinle...
Şimdiler de ne diyor sana yürek sesin,
iyi bir dinle...
Hesaplaşma günü geldi bak,
geldi artık kendinle...
KALP YANGINIM...
Beni daha fazla bekletme...
Unutmak kolay olsaydı,
BEN olmazdım,
SEN olmazdın,
bu şiirde...
Yürek kalemimden çıkan tüm mısralarım
Sevgiliye özlemle...
Sevgiliye özlemle...

Yazan : Recep Hamza