Keklik misali kayadan kayaya ötüyor
Panayır kazı gibi gezip tozuyor fato
Şirnedikce kendini hint kumaşı sanıyor
Parlak cümleyle onikiden vuruyor fato

Bir elinde telefon facede ne yazıyor
Dost kimdir yaren kimdir hiç bilmiyor satıyor
Lafı gedige koydum diyip sanki eziyor
İçten içe sırıtıp kıs kıs gülüyor fato

Pur tilkisiynen tazıyı başına taç etmiş
Şeytanı bile kendine bakın yoldaş etmiş
İşine gelmeyince kendine gardaş etmiş
Sürme çekmiş gözleri kimi kesiyor fato

Dallamalar dönsün etrafında sırıtıyor
Oryantal gibi lafları dürüp kıvırıyor
Girdiği ortamda kibarlıktan kırılıyor
Rüzgar vurdukca dağdan aşıp uçuyor fato

Deliler bir birini hoyratla selamlarmış
Aşıklar maşugunu söz ile yaralarmış
Özür dilemek ise büyük bir erdemlikmiş
Hata bendedir Sabri özür diliyor fato