Soluksuz şehrin izbe sokaklarında
Ömrümden kalan son nefesi de tükettim
Pencerenin buğusunda yine yalnızlığım ayazlanıyor
Sensizlikten kalan karanlık geceler üstüme her çöktüğünde
Göz/bebeklerimden kanıyorum

Gittin
Gitme diyemeyecek kadar halsizdim
Derme çatma duygularımdan bir yığın sensizliği
Sigara yaprağına sarmalıyorum
Dilimdeki son şarkıya eşlik edecek kimsem olmasa da
Kaldırım taşlarıyla kavgamı ayıracak solgun yüzler taşıyorum çehremde

Gittin
İniltilerim kırmızılaştı gül yapraklarında
Ayrılık çanları beynimi uyuşturuyor nicedir
Gittin
Akrep yelkovanla zıtlaştı
Saatler gidişine takıldı

____ Şimdi___
Yalınayak
Anadan üryan
Loş griliğindeki çocukluğumu arıyorum
N/isyan fırtınaları kopuyorken yüreğimde
Issız sükûnetimde boğuluyorum her gün
Z/aman vermezken seni, bana
Lal dokunuşlarım geceyi delse ne yazar
Işığım kendi önümü aydınlatmadıktan sonra
Ki kör kuyularda saklı kaldı çocukluğum

Ayaklarımda prangalaşmış ağrılar acıyor
Buğusunda sensizlik çığlıkları gözlerimin
İncinmiş dudaklarımda kahır feryatlar
Dudaklarım ki!
Enjekte edilmiş nikotin kokusu
Sigara dumanında kaybolmuş hayallerim
İçime çektikçe azalıyorum senden

v
e
sen
Takvim yapraklarından bir tane daha kopar.
Yokluğunun her saniyesinde yaşlanıyorum
Ellerim sen kokuyor
Hayalin gözümün önünde
Nerdesin sevgili...