Duydum o sessizliği
Kapının önünden geçerken geldi kokusu
Nasıl da hazan, nasıl çaresiz.
Dudaklarım okudu yüzünden geçenleri
El yordamıyla tutundu
Devrilmesin diye bakışların
Saat, birbirini kovalayan ânların yorgunu
El izim
Kokum
Saç telim
Gömleğinin üzerine astım hepsini
Hepsi
Benim.





Bir kelebek kanadında nefes,
Ömür biçilmiş
Yürek kabullenmiş sonunu
Kapat avuçlarını
Sinmedem üzerine.
Dön
Ardına
o kadın hâlâ yaşıyor mu
Sor
Aynada asılı kalan sureti
İzin vermiyor can vermesine
Kır
Dağıt
Savur
Azad et kendine.




Şşş
Duydum geceyle gelen ayak izlerini
Dolanıp duruyor sigaramda
Gözlerimin aşığı karanlıkta
Sencil gülüşler Kıvranıyor
Acı
Sızı
Halının altına süpürse de gün ışığı her sabah
Bastıkça
Genzimi yakan o koku
Koyulukların sığınağı bakış
Tükeniş
Koca bir hıçkırık doğurup atıveriyor kucağıma
Senden! Diyor
Sahibisin bir ömür.



Aysız