"Sen de kimsin?"

Dur hele
Biraz soluklan
Aramak emek..se
Bulmak kıymet bilmek.
Devr-i Alem;
Eceli acele eden ninem,
Ağır aksak olsa da
Peşinden giden dedem
Kim bilir belki;
Halimize gülümsüyor maziden.

Kazma kürek,
yorguna yorgan döşek
Mışıl mışıl horlayan
Mısralara sığmayan babam
İki arada bir derede
Dertlere set çeken anam
Arayan soran
Hızla geçen zaman
Kimseyi bırakmıyor
Kendi halinde
...yolcu yolunda
omuzunda heybe
Hayaller düşler haybe!

Varım yoğum servetim
Cana can katan kıymetlim
Kuru gözleme, curu ayran
Seven sevdiğine hayran
Dün Bayram..Gün bayram,
Uzat ellerini...
Doya doya öpeyim anam.
Aman vermeyen zaman
Olmayınca hatırlayan
Hatıralar yavan
Bir sen kaldın
yüreğimi ısıtan.

Nasıl anlatsam;
Bir de hayalde yaşayan
Gülmeyen bahtım
Doymayan yanım
Kuruyan dilim dudağım
Bir yudum suyum
Nerdesin?

Ne eski çeşme
Ne eski tas
Derdimi deşme
Gönülde yas
Heba olan nefesim
Buğulandı gözlerim,
Evlâdım, seçemedim
Sen de kimsin?

Süklüm püklüm
Boğazımda düğüm
Sözler bölük pörçük
Soğanın tatlı yeri cücük
Hesap kitap...insan bitap
Elekten geçen küçük.

Su curu,
ekmek kuru..
Şükür, Elhamdülillah
Gün akşama çıkar.
Sen üzülme anam,
Doğruluk bize kâr.

Devr-i zaman;
İnan ki dünya yalan
Yalana aldanan
İki büklüm.
ilhan erol