Yangınların dürtüsü hezeyan yüklü kıvılcıma
Rest çeken illa ki
Mavinin öyküsü
Düşmez dilimden Allah’ın ismi ve şükrü
Yüklendiğim yüreğin kayıp anahtarına talip
Şehrin en sadık sakiniyim
Rotasından sapmayan bir hezeyan
İçindeki dirlik yoksunu o tufanda
Saklı tüm heyecan
Ve sakıncalı yalın bir betimleme
Aşkın hacmine yaraşır mı ki her kayıt dışı hece?

Şimdinin minvali
Yorgun Tanrının da güncesinde saklı
Mihrabın afakı
Kayıtsız şartsız doğan güne
Duyduğumuz hürmet
Kadar
Eşkâli kayıp masallarız.

Dergâhın yolcusuna münhasır bir şıkta
Kayıtlı cevaptan yoksun şehrin üçüncü yakası.
Hicvi titrek sesimde gölgelenir
Öykündüğüm her izlekte
Şekillenir içimin hadisleri
Dipçiğin saplandığı kayramda
Son bulur aşkın tık nefesi.

Bir içimlik yüreklerde solar her çiçek
Özümsediği kadar ölümsüzlüğe çaredir
Her hecede saklı niyet oysaki
İlahi Aşkın saltanatıdır
Yüreğin ikbali ve emeli
Bir manivelada dolar boşalır nefes.

Aşka aşiyan şen şakrak sesinde
Yetim bülbüllerin
Dürttüğü bir hicivdir
Gülün izini sürdüğü cennet bahçesinde.
Kovuşturup rahmeti sonlanalım usulca
Koyu gölgeleri lav edip
Dindirelim yürekteki kıyımı
Bir metafor olup da süzülelim
Her teğet geçen şeridi gök kubbeye
Sunalım tek nefeste
Çıkacak candan da kesilmez iken ümit
Sevmeye meyledelim
Olsa da yüreğin afakî niyeti
Evrence kabul görmeyen o tek hecede
Saklı değil mi aşkın zaferi?