Bugün ben mi doğmuşum ve bana ad verilmiş
Dedem Korkut demeden namım almış yürümüş
Bizim diyar Akdeniz dolayında bir ilmiş
Toroslar civarını dem dem duman bürümüş


Lale sümbüller açmış dağların eteğinde
Süt veren koyunların kuzuları oynaşmış
Bin bereket derlenmiş arının peteğinde
Nisanın kucağında koyun kuzu kaynaşmış


Melemiş emlik kuzu aramış anasını
Çayır çimen göğermiş çağlak sular çağlamış
Yaratan pek hoş çatmış şu göğün binasını
Karaları çıkarmış turnalar al bağlamış


Ben bugün mü doğmuşum öyle mi yazmış kalem
Bir nüfus memurunun azizliği mi acep
Kıl çadırın gölgesi başım üstünde alem
Ekşi ayran çökelek katıktı ekmeğe hep

Yıldızlar ışıl ışıl gülümserken geceye
Dedem Köse İbrahim ad bana ondan andaç
Sığamadık ikimiz ölmeden bir heceye
Dedemin emaneti daima başımda taç


Anama sorduğumda diyor murt toplanırdı
O vakit kasım yahut aralık olmalıydı
Dedem Korkut olsaydı nice toy toplanırdı
Boy boylayıp da zaman takvimde dolmalıydı


Benim doğum günüm mü yirmi altı nisanda
Nisan gül mevsimidir benle alâkası ne
Hem murt toplanılıp gül açmaz aynı anda
Benim doğum tarihim olsa olsa bahane


Mevsimlerden güz sonu artık son bahar haza
Bağ bozumu yazılır kitaplarda bu mevsim
Bir kumru konar ansız ıssız kalan pervaza
Bir gün hece taşına belki yazılır isim
Belki de nasip olmaz teneşirde paklanmak
Allah’ım nasip etsin mahşer günü aklanmak…
Ankara 26 Nisan 2019 İbrahim Kilik