ben hiç tanrıyı görmedim
tanrıyı yüzünde gördüm öyle sevdim,
bunu sana söyleyemedim.
şimdi gece yarısını geçmiş vakit
yıldızlar parladığı için
zamanın en sessiz isyanısın,
isyanlarıma söz geçiremedim.

yorgun bir şarkı çalıyor radyoda
kederliyim
usul usul çağlıyor kederim gecenin rotasında.

kanımda tanrı genleri var
sana ait sesler ve izdüşümler
hüzün mucizeleri çığlık bastığım yere kadar.

ben hiç tanrıyı görmedim
savaşırız öldürmek için
savaşlar sonrası aşık oluruz
bunu tanrıya hiç söylemedim.

şimdi acı bir uğultu gövdesine oturmuş gecenin
ağrı dağına baktım ve gölgelerinde saklı telaşa
barışın savaşan katilleri beni temsil edecek
yeniden öldürecek beni sessizliğin.

hani biraz konuşsan diyorum
dedim ya ben tanrıyı hiç görmedim
şarkılar hatırlattı
bunu sana da hiç söyleyemedim.

bana hüzünlerinden söz et istersen
kanımdaki şifreleri çözülmez mi sanırsın
ben tanrıyı yüzünde gördüm
bırak şiirsiz aşklar da bizi kandırsın.

aşkı hüzün selleriyle
söndürmek için yaratmışız
sevdayı,acı çekmek için
içimizdeki zeytin gözlü çocuk sanmışız.

ben tanrıyı hiç görmedim
sen gittin
yerini duygu savaşları aldı
ağlayacağım bir ülke aramaya çıkıyoruz
son yorgun şiirimle
ve yüzünde tanrının gülümseyişi uğrularken
bir aşkı fısıldadığını sana söyleyemedim.

ben hiç tanrıyı görmedim
tanrıyı yüzünde gördüm öyle sevdim
bunu sana söyleyemedim.
şimdi gece yarısını geçmiş vakit
yıldızlar parladığı için
zamanın en sessiz isyanısın,
isyanlarıma söz geçiremedim.