Yılgın düşlerden tutanaklar tutuldu
Mutsuzluğuma dair
Her sahnesi acı çağrıştırırken
Koptu içimdeki acının pimi
Ha uçtu, ha uçacak kalbimin cidarı

Ahları hapsetmeye çalışırken
Kalbimin mahzenine
Bir çırpıda su yüzüne serpildi felek
Bütün kahpeliğiyle yüzüme üfürdü yalnızlığımı

Yardan yoksun hasret membasında
Yüzdürürken duygularımı
Çılgın bir bulut yıkadı gitti kanayan yaralarımı

Of dedim nedir bu nefes
Nedir bu düzen
Kollarımı iki yana açıp beklerken
Yüzümü yıkamaya çalışan umutlarım
Az ötede inleyen bir keşkeyle irkildi
Dudaklarımı suskuyla mühürleyip

Şimdi yandık dediler içimdeki kalmışlarım
Yeşermemeye mahkum duygularım
İnfilak edip paramparça ederken beni
Kanadı tüm harfleri imgelerimin
Vuruldu kanatlarından düşlerim
Ben hayatın
Hovarda zamanlarıyla tokuşturdum
Hayallerle dolu kadehlerimi
Kandırıldım zaman rüzgarlarıyla
Savruldum bir tarafa
Şimdi ne aşk paklar
Nede nefret şu yüreğimi
Şimdi anladınızmı
Neden of dediğimi


HÜLYA ÇELİK