Söylemekte bir sakınca görmüyorum:
Onunla her gece buluşuyoruz !
Bazen kısa sürüyor bir kaçamak gibi,
Bazen sabaha kadar beraber oluyoruz…
Ben hiç konuşmuyorum,
O da konuşmuyor.
Lakin
Aklımdan geçen her şeyi,
Biliyor…
Hiç konuşmadan dertleşiyoruz saatlerce.
Benim gözyaşlarım,
Onun yanaklarını ıslatıyor.
Onun o ıslak, yumuşacık yüzü,
Benim yüreğime batıyor.
Bazen alıyorum kollarımın arasına,
Sabaha kadar kollarımda yatıyor…
Keşke gittiğim her yere götürebilsem onu.
Yadırganmasa görenlerce.
Birlikte olsak,
Her yerde her gece !
Yokluğunda sabahlar olmuyor.
Uyku en uzak diyarlara kaçıyor.
Yakınıma bile gelmiyor.
Hiçbir şey onun yerini tutmuyor !
Yeter sakladığım,
İtiraf ediyorum:
Herkes duysun !
Ben onu çok seviyorum.
O benim başımı dayadığım sırdaşım,
Dert ortağım, arkadaşım,
Her şeyim !
Bu şiir var ya
Buraya astığım…
Ona yazıldı…
O benim YASTIĞIM !
(onuncuköylü)