3
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1382
Okunma
Siyah bir deftere not etmiş;
"Hayallerin gün ışığın olsun
kalbim hep seninle."
Bilmiyorum ölesiye
belki de öylesine dedi.
Dedim ya bilmiyorum.
Ama ben
ben o karanlık sayfada
gün ışığımı ararken buldum;
bitmiş,
tükenmiş ümidimi.
İmkansızlığı yakıştırdı bana.
Kaç kere gördüyse,
geceleğin güneşi.
Bir de utanmadan,
hayallerimden bahsetmiş.
Oysaki bahşetmiştim,
hayallerimdeki baş rolü
Neyime yarar,
baş röl olmadan oynanan oyun.
Söylesene kim izler o sahneyi,
Benden başka?
Çünkü bir tek ben alışığım
Sensiz geçen dakikaları,
seyretmeye.
Sevmeye.
Belki yanlıştı sevgim.
Ama hata değildi çok sevmek.
Peki ya şimdi
hangisini kabulleneyim?
Yanlış sevgideki hayatı mı?
Çok sevmekteki hatayı mı?
Sefa TUĞRUL
21/03/2019
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
