28
Yorum
85
Beğeni
0,0
Puan
1920
Okunma

dilemmanın puslu bulutu altında
onulmaz ağrıların yaşayışı bu
niyesi ve nasılı olmayan
....
aklım darp izleriyle savaşır benim
şiirlerim sesimle
aldırma o yüzden küllenen mektuplu zamanlara
yaktım
düşlerimi sardığım bukleleri
üstelik
içe çöken karanlığı parça parça kusarken
ellerimin
kehribar yorgunluğundaki telâşında öldüm ben
ve binlerce kez
gıyâbında kıldım namazını ayrılığın
o yüzden
yıka ellerime değen yüzünü
-ben görmeyeyim
"kelâmı noksan dünyanın
göğü tırmalanmış yarasıdır kalbim"
tozlarını silkelesem de ışığı düşmüş tavanların
üzerime çörekleniyor gam, korkmuyorum
nefsime kaçan yıldızları eğiriyorum tek tek
kutsî bir gölgede
gözlerime Yusuf kuyuları bulaşıyor bazen
bazen de
ebrar sürmeleri gözbebeğime
-yenilmiyorum
..unutma hem
bir gün
saç telimizden asılacak ayak parmaklarımız
ve biz
boşluk sarmalı kalbimizden yeniden doğacağız
kuzeyinkızı/direniş