ben değilim çok ciddiye alıyorlar ikimizi
yüzünü tırnaklıyor metal çizim
gürültü arttıkça kıvamlı sessizlik
teneke saksılara toprak ekiyor analar
toprağı topraktan özgür kılmaya


ideolojik davranıyorsun bazı
bir yıldızlı göğüm bile yok hilalli hilalsiz
sarıya boyamış saçlarını çığlık içimde
küvetin taşkını alev sıcak
ılık ılık akıyor beyazı ölen kan
kimsenin olmayan siperlerden
göğüslerim cennet tezinde soğuk surat duvar
emiyorsun aklını boğana dek
o kadının göbek çukurundan söktüğün cezanın korlu koynuna
sahilleri taşları sektirmeyen
dönüp gidiyorum ben


bir yavan sözden oluşsa yaşam
aşkı vatanı renk delisi kuşları
söylenir ölünür ve koşulurdu sağırlığı çocuk şenliği
her soluğu topal nefesli ihanette
zaman ne çok yaşanıyor değil mi
duyamıyorum yine seni


öğrenmelisin sarmayı boşluğa ipi
nedensiz gülümsemeyi
nasırından çimenlerin bulutlara sırt
kölesi dudaklarını öğretenin
yüreği kısalan kul uzun dilli bir tanrı giyinir
savaşacak kahramanlar
sırada bekleşiyor her kent adına



sarhoş değil tenlerin cam örtüsü
sen tırnaklarına kat artık iç ikimizi
kaydeden omuzlar duymayacak