Ağlama ayrılığa sevindirme arsızı
Mutluluğu gasp eden acımasız hırsızı
İçime çöktü zaten inceden ince sızı
Daha elimiz birken bil karanfil kokulum

O elmas bakışların yüreğimi yarıyor
Gözlerim gül çehrende gülüşünü arıyor
Sol yanım dualarda her an seni sarıyor
Haydi hoşçakal derken gül karanfil kokulum

Hislerimi katlayıp derinlere sakladım
Virane görüntümü görmeni yasakladım
Süveydanın en mahrem köşesini yokladın
İçim içimi yerken hal karanfil kokulum

Güneş’te ufuklara buseyle eder veda
Ve berdevam ederek sürer gider bu sevda
Sayılı gün tez geçer bir kısacık elveda
Yine de böyle zorken kal karanfil kokulum


Hasretin yangınında dumansız yanıyorum
Gördüğüm seraplara sen diye kanıyorum
Akşam karanlığında gidecek sanıyorum
Kalbimi yola koydum al karanfil kokulum.... .....İBRAHİM COŞAR

Bizim dağlar menekşe,lale, sümbül,gül açar.
Elvan elvan çiçekler rayihasını saçar.
Arılar gülden güle aşk ateşiyle uçar.
Cana can katar canım, bal karanfil kokulum........AŞKIN COĞRAFYASI

Methiyeler yazarım senli geçen her ana
Zehir olsa içerim sevdanı kana kana
Gümüş kase içinde bir yürek sundum sana
Beğenmezsen yerlere çal karanfil kokulum..........ŞEMSETTİN DERVİŞOĞLU