0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
951
Okunma
Bilmiyorum yokluğunu ne yapsam
Hangi ateşte yaksam, hangi suda boğsam
Karakola ihbar mı etsem
Ayağına taş bağlayıp hisar’ à mı atsam
Akşamları daha çok üstüme geliyor
Hele perdeler çekilip, Işıklar sönünce
Ecel ecel ter dökerim alnımdan yanaklarıma
Sonra isyanlara gömülür yüreğim
Tutarım yokluğunun kolundan
Uçurumlara sürüklerim
Kurşuna dizerim çoğu zaman
Her vurduğumda devleşiyor karşımda
Yokluğun zulüm,
Yokluğun ölüm
GÜLÜM
BEŞİR ÇİTAK
5.0
100% (3)