Kışın sonu bahardır yaklaşır adım adım
Ruhum sığmaz içime delice akar kanım
Çakırca keyiflerin son demindeyken tadım
Bir cemre sinesine düşer ilkbahar hanım
Uyanır bakarım ki börtü böcek dört yanım



Mart kapıyı çalınca depreşir yaz sancısı
Damar damar dolaşır öncekinden gür daha
Bazen kar boran olur bazen yağmur gacısı
Soğuk sıcak oynaşır buz tutarım sabaha
Uyanır bakarım ki börtü böcek kör daha



Dağılır yavaş yavaş ufkumda ki karanlık
Bir başka çarpar gayri şu zavallı yüreğim
Tan vaktidir ışıyan yüzümde ki aydınlık
Deh der azalarıma elde kazma küreğim
Uyanır bakarım ki börtü böcek tereğim



Toprak ana açınca bab-ı gözelerini
Rahmeti ikram ile taşar çaylar dereler
Tüm dertler deva bulur söker bezelerini
Kuru dala yürürüm bir yaprağa süreler
Uyanır bakarım ki börtü böcek küreler



Gelen mevsimi sûzân ömrün altın çağıdır
Armağanlar getirir en son yere düşümde
Sevdakar gönüllerin bülbül öten bağıdır
Bin bir gece masalım gerçek olur düşümde
Uyanır bakarım ki börtü böcek döşümde





Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Ankara / 2019