bir adam gidiyor ardına bakmadan; sönmüş bir mum gibi başını omuzlarına gömmüş düşlerini döke döke sökerek umutlarını gözlerinden, bir adam gidiyor adres sormadan.
hecehece atıyor adımlarını, eskimiş imgeler ayaklarında son mısralarını yazıyor yola isimsiz bir şiir bırakıyor geride nerede düşerse oraya koyacak noktasını.
bükmüş boynunu, yüreğinde ağır yüküyle yaslı gönlüyle gidiyor bağırmadan, bekleyeni yoksa bir yolcunun her yön yol her yer açık kapı.
yine tapmadan tanrılara fikrinden sapmadan gidiyor bir adam, yırtmış defterinden dünü yüzünü yüzsüzler bir daha görmesin ve kimse bilmesin -diye- ağladığını bakmıyor ardına bakmayacak da.
ö.n.
Fotoğraf Recep Güleç
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
bir adam gidiyor ardına bakmadan; sönmüş bir mum gibi başını omuzlarına gömmüş düşlerini döke döke sökerek umutlarını gözlerinden, bir adam gidiyor adres sormadan.
hece hece atıyor adımlarını, eskimiş imgeler ayaklarında son mısralarını yazıyor yola isimsiz bir şiir bırakıyor geride nerede düşerse oraya koyacak noktasını.
bükmüş boynunu, yüreğinde ağır yüküyle yaslı gönlüyle gidiyor bağırmadan, bekleyeni yoksa bir yolcunun her yön yol her yer açık kapı.
yine tapmadan tanrılara fikrinden sapmadan gidiyor bir adam, yırtmış defterinden dünü yüzünü yüzsüzler bir daha görmesin ve kimse bilmesin -diye- ağladığını bakmıyor ardına bakmayacak da. KUTLUYORUM BU GÜZEL DİZELERİ..SEVGİYLE KALINIZ..
Evet Ömer Nazmi hiç karamsar olmadı. Asla sıkıntılı da değilim... Ama bu havalar biraz üşütmeme neden oluyor. Güneşi görüp tişörtle çıkınca hava birden bulutlanıyor; serin havada sıkı giyiniyorum, bu kez günlük güneşlik oluyor... Bilirsin ki, Ömer Nazmi şiir yazarak hayata bakışını ve duygularını anlatmaya çalışır.Başka da bir amacı yoktur...
Evet Ömer Nazmi hiç karamsar olmadı. Asla sıkıntılı da değilim... Ama bu havalar biraz üşütmeme neden oluyor. Güneşi görüp tişörtle çıkınca hava birden bulutlanıyor; serin havada sıkı giyiniyorum, bu kez günlük güneşlik oluyor... Bilirsin ki, Ömer Nazmi şiir yazarak hayata bakışını ve duygularını anlatmaya çalışır.Başka da bir amacı yoktur...
Oysa kimse kırmamıştı sizi Siz bu masum role büründünüz, Yok yok hayır; Sizdiniz bakan aynaya Neden bu yalnızlık Yoksa suçlu mu göründünüz ?! ... Hayır diyorsanız Neden bu gözyaşları Şimdi gündüz gece/ geceniz gündüz Bakarken kapamayın gözlerinizi Sanki kaybolur görüntünüz ...
Zordur anlamak dostum Kimin yüzü var, kimdir yüzsüz ; Yönlerin yittiği yerde başlar Uzun yolculuklar Dipsiz uçurumlar ve gerçek aşklar Sır çözülünce aynada gerçek yüz ; Hepimiz yüzsüzüz...
Şaban AKTAŞ
12.06.2008 / 18 .48
Şaban Aktaş tarafından 6/12/2008 6:53:34 PM zamanında düzenlenmiştir.
bir adam gidiyor ardına bakmadan; sönmüş bir mum gibi başını omuzlarına gömmüş düşlerini döke döke sökerek umutlarını gözlerinden, bir adam gidiyor adres sormadan.
hece hece atıyor adımlarını, eskimiş imgeler ayaklarında son mısralarını yazıyor yola isimsiz bir şiir bırakıyor geride nerede düşerse oraya koyacak noktasını.
bükmüş boynunu, yüreğinde ağır yüküyle yaslı gönlüyle gidiyor bağırmadan, bekleyeni yoksa bir yolcunun her yön yol her yer açık kapı.
yine tapmadan tanrılara fikrinden sapmadan gidiyor bir adam, yırtmış defterinden dünü yüzünü yüzsüzler bir daha görmesin ve kimse bilmesin -diye- ağladığını bakmıyor ardına bakmayacak da.
tebrikler yüreğine sağlık....selam ve hürmetler efendim..
hece hece atıyor adımlarını, eskimiş imgeler ayaklarında son mısralarını yazıyor yola isimsiz bir şiir bırakıyor geride nerede düşerse oraya koyacak noktasını.
Sevgili Ömer Nazmi
"Sessizliğin çığlığı bastığı yerdedir bütün yitirilişler.
Unutmanın eksiliş olduğu bir gerçekte kaybetmek midir kaybedilmek? Kim bilebilir? …
Bir ömre bindik. Vagonlarında arkadaş edindik hep bir ağızdan tüttürdük dumanımızı türkülerle. Dışardan atılan taşlar çarptı yüreğimize. Kanattı. Nefeslerimizde kapattık yaraları. Ayaktaydık, yorulduk. Bir durakta eksildik, bir sonrakini beklerken fırlatılmış ağaç gövdeleri düşler kurdurdu. Anılsamalar yaşattı unutulmuş sandığımız her şeyi hatırlatarak. ‘Aslında o kadar çok da istasyon eskitmemişiz’ dedik. Gönüllerde gülüşlerle demir seslerini dinledik. Yenilik sunduk, farklılık sunduk. Aynı vagonu paylaştık aynı simidi iki uçtan koparırken değer bildik huzur okuduk. Sonra en büyük istasyona vardık. Bitmeyecek dediğimiz yolun tam sonundaydık. Ve bütün yollar bitti sandık ama henüz kurulmamış bir istasyon daha vardı görülmeyen.
‘Unutmak için harcadığımız çabadan çok daha fazlasını hatırlamak için harcıyoruz.’ diyor yazar. Hangimiz unutmak istemedik ki! Döndüğü köşede geçtiği yolu unutmak istiyor insan. Unutulmuş saydıkları ise aslında kabullendikleri oluyor her seferinde de çünkü yol henüz bitmedi. Birçok köşe var daha dönülmedik.
Olguları kabul etmek olayları kabullenmekten daha kolaydır. Nedense biz hep olayları kabullenmek için günlerimizi yiyoruz. Somutu soyutlaştırmaktır amaç bu işte. Neyin somut neyin soyut olduğuna karar verebilmek de olguları ve olayları ayırabilmek kadar sıkıntı verir insana.
Hayatı avucunun tam ortasına koyduğunda özgürlüğün filizlenmeye başlar. Çünkü hayat tepeden bakınca onun ne istediğini biz göremiyoruz sadece o bizden beklediklerini görebiliyor. Dolayısıyla bu trenin makinisti de o oluyor. Gereksiz birçok çaba sunuyor ve biz sorgulamadan çabanın dibine vuruyoruz.
Hayatı kendi avucunun içine aldığın da parmaklarınla saçlarını tarayabilirsin. Onu besleyebilir ve yönetebilirsin.
Hayatın gereksiz gereklerine kurban etmeyelim kendimizi. Unutulması gereken eksilir erir gider hayattan zaten. Bırakalım da biraz nehirlerimiz denizinin ötesine varsın, okyanusa dökülsün. "
Yazar ismi nik olarak verilmiş "Destina" Paylaşım için ekledim bu yazıyı ben çok beğenmiştim okuduğumda... Umarım sizler de beğenirsiniz.
* Dibe vuran hayallerdir insanlar değil… Düştüğü yerden kalkar insanoğlu bu hep böyle olmuştur.
Kolay değildir anaforlarda çırpınmak, yüzme bilmekte kar etmez bazen. İnançtır insanı kıyıya çıkaran.
bekleyeni yoksa yolcunun her yön yol her yer açık kapı ...... Hayalkırıklığı,bence insanın en zor anlarıdır...yaşam sevincinin bittiği nokta... ... bekliyeni olmayan yolcunun yaşadığıdır. .... öte yanda insanı pişiren bir yönü de mevcut..ki sizin gibi şairler bunlardan beslenir. ... Selamlar.
yine tapmadan tanrılara fikrinden sapmadan gidiyor bir adam, yırtmış defterinden dünü yüzünü yüzsüzler bir daha görmesin ve kimse bilmesin -diye- ağladığını bakmıyor ardına bakmayacak da.
Tebrik ediyorum harika bir şiir okudum yüreğinize kaleminize sağlık sonsuz sevgi ve saygılarımla.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz