19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1458
Okunma

güpegündüz
park kanepesinde
yağmur ıslağı serçe
dinliyor dalgaların sesini…
sisli elbisesini kuşanan kent
örtmüyor hüzünleri
yeknesak hayatın kıskacı içinde
örselenmiş besbelli…
üşüten hayaller süzülüyor göz imbiğinden
rüzgarın serin elleri ürpertiyor
tarumar ediyor düşleri…
ah!yeşim mavisi mevsimlere
ne kadar uzağız şimdi…
göğün ipeksi tenini öptüğümüz
iğde kokulu günler hangi takvimlere sığar ki!...
şimdi
melun yazgının acısını
anason gecelerde avutmaya çalışıp
anıların enkazını puslu kentin kapısına bırakıyorum
aşkımızı esmer servi gölgesine terk edip
yokluğuna gidiyorum...
AA