Âlemin yedi rengi, yüzlerce farklı tonda,
Renklerin armonisi, zemine desen yapar.
Baharda renk cümbüşü, kışta beyazlık fonda,
Mevsimlerin geçişi, bizlere düzen yapar.

Çiçek gülücük açar, mutsuzlar asık surat,
Gönül sevgiye hasret, tamama ermez murat.
Zaman tutulmaz elde, akıp gider son sürat,
Gül açan dallar önce, bedene diken yapar.

Kabul olmaz dilekçe, imza atılmaz ise;
Bir topluluk oluşmaz, fertler katılmaz ise;
Dostluklar fazlalaşır, kaşlar çatılmaz ise;
Aynı gemide giden, ahiler seren yapar.

Yolculuk var yarına, acı siren çalıyor,
Vaktinde binemeyen, el böğürde kalıyor.
Ruhunu son nefeste, kafesinden salıyor,
Terk edince yurdunu, bomboş bir beden yapar.

Dileriz hayır olsun, şer gelenler bizlere,
Güzel gelen şeylerde, ölçü gerek sözlere.
Sönmeye yüz tutunca, yel esmeli közlere,
İçin için yanarken, aşkını kefen yapar.

Yokuşlardan inilir, çıkışlar muhtaç güce,
Bedenler gelişirken, fikirler kalmış cüce.
Çöle çıkarken deve, su doldurur hörgüce
Kemalin ve erdemin, bil ki seni can yapar.

Mehmet Demirel 22.02.2019