0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
709
Okunma
Ne olduğunun yada kim, bir önemi yoktur
Güneş perdesini çektiğinde ve gece çöktüğünde
Yalnızsındır
Sonuna kadar yalnızlık çöker sırtına
Kahredersin, ah dersin de ne fayda
Uyku ararsın dağılmış odanın içinde ki
Tütün kokan çekmecelerde
Hasret kokan pencereden umut sorarsın
Sorarsın da bulamazsın
Sadece yalnızlık vardır dışarıda
Kahpe bir pusuda sinsice seni bekler
Çıkamazsın, tıkılırsın rutubetli odana ve ölürsün orada.
O yaldızlı sevgi ağırlaşır bedeninde
Kelimeler manâsını yitirir
Sen kaybolursun iki adım odada
Onlar uyur sen ölürsün
Ve yahut sadece öyle zannedersin...
5.0
100% (7)
