1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
719
Okunma
Yalnızlığımla oturdum
İçimi döktüm ona
Dilimde bir yalnızlık şarkısı
Bitmiyor içimde keder ve gam
Bu imtihan çok çetin
Acılarla gülmeyi öğrendim
Artık kimselere güvenmiyorum...
Yine hüzün mevsimi geldi
İçimde ki yalnızlığı yenemiyorum
Nereye gitsem, avutmuyor beni
Sadece ağlıyorum
Belki kaderime
Belki de yaşamak istediklerimi
Yaşayamadığıma...
Artık ne hayaller kuruyorum
Ne de mavi düşlerde avunuyorum
Bu satırları sana
Gözyaşları içinde yazıyorum
Neler çektiğimi bilemezsin
Sensiz kimsesiz sahipsizim
Yalnızlığı bu kadar mı hak etti yüreğim...
5.0
100% (4)