Benim gönlüm gurbette hiç durmadan sızılar
Yansa yıkılsa her yer gönül seni arzular
Yaylalarda geziyor koyun ile kuzular,
Kuzular gelin artık sizle gardaş olalım.

Mevla sabrını vermiş şükür bize düşüyor
Güneşin karşısında sanki ciğer pişiyor
Gecenin ayazında dağda kurtlar üşüyor,
Kurtlarda gelin artık sizle gardaş olalım.

Kara yazsa yazımı feleğe kahrım yoktur
İstersen kabul etme sitemim sana çoktur
Dertlerimize derman bulunursa bir doktor,
Doktorlar gelin artık sizle gardaş olalım.

Ne Bağdat kaldı artık ne de Şam’ın Şekeri
Yaylılar çıkmaz yola dönmüyor hiç tekeri
İnsanlar gitti gelmez nedir bunun çekeri,
İnsanlar gelin artık sizle gardaş olalım.

Gökteki uçan kuşlar dua ediyor sandım
Çocuklar ağladıkça ben de onlara yandım
Analar evlerine bir gün dönecek sandım,
Analar gelin artık sizle gardaş olalım.

Feleğin Çemberini kırdım da geliyorum
Düşmanın Kafasını yardım da geliyorum
Dostlara hesabını sordum da geliyorum,
Dostlarda gelin artık sizle gardaş olalım.

DOĞANAY’ım “Gül”lerin dalında bülbül ötmez
Konaklar yaptırsam da bacadan duman tütmez
Şu gurbetin kahrını desem ki; İtler de çekmez,
Dertlerim gelin artık sizle gardaş olalım.

Kemal DOĞANAY