Bir bilseniz ben yâre, ne yapsam yaranmadım
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki
Kolay teslim olmazdım, nedense direnmedim
Nasıl tutuldum bilmem, anlamadım inanki
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki

Şair yüreği işte, ona hemen inandı
Bakın ca gözlerine, bilsen nasıl da yandı
Milyonların için de, en güzel seni sandı
Göz göze geldik senle, o öylesi bir an ki
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki

Aşk denen bu hoş duygu, güzellikler sunarken
Deli gönül kavrulup, sana semah dönerken
Şu zavallı yüreğim, cayır cayır yanarken
Sardı her bir yanımı, görünmeyen dumanki
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki

Tebessüm etsin baksın, aratmaz gonca gülü
Büyüleyen gözleri, şeyda eder bülbülü
Onun bitmez nazları, del’etti beni, deli
Benim sevdiğim güzel, öylesi bir cananki
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki

Gözleri öyle güzel, bir de bakışı yaman
Her çile ondan gelsin, bir gün demedim aman
O nasıl bir heyecan, Gençlik başımda duman
Vefalı biri sandım, yârim dedim ben çünki
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki

Ummadığın bir anda, bakış, gülüş yetiyor
Bir gün germesen bile, gözlerinde tütüyor
Kirpikleri ok olup, yüreğine batıyor
Kör kurşun imiş sevda, öylesine ayanki
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki

Gerek duymaz çünkü aşk, izine, vizelere
Kaynar durur kaynaktan, hele bak gözelere
Lüzumsuz’um anlattın, ses verdin dizelere
Kalp kalbe karşı gelir, öylesine bir günki
Şiirler yazdım ona, kıymet mi bildi sanki

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ