Öykünecek malzemesi boldur hayatın,türlü türlü
Ne yana baksan, görürsün gurur abidesi edersin gıpta
Ya kıskançlık yok mu, mahveden seni ihtirsala,
İşte, o zaman yokoluştur bu; hasetle ve riyayla.

O kocaman işler nasıl da başarılmış,
Kimine göre burada şans,tesadüf varmış
Bazısı da bakarmış ki, samimi ve derince
Anlarmış o zaman bu payeyi, bir de alkış tutarmış.

Öyle ya, tarlada gözü olmayan, hasatta neylesin
Tozu, dumanı yutmadan var mı bir zafer?
Ne ederse kişi, kendine eder
Yok ki başarının tılsımı, yok ki aşısı, iğnesi
O ki gayretle eder tecelli, emeğe namzet
Varsa tutulur alkış, o da gayrete nispet.

Ne irade başlı başına bir hazine, ne de gayret
Rotası olmayan gayret,ezer herkesi
İradeye bürünmüşse çabalar,varır sonuca,
Aşılır tepeler,dağlar,çıkılır doruğa.

Ne istediğini bilmek en mühim mesele
Bu isteği çerçevelemelidir gayret ve neşe
Belki zaman alır sonuç, bundan kimene
Yutulur toz, duman; akar alından ter
Çekilen sıkıntılar elbet, değer zafere.

İsteklerin, olmalı karşılığı bir meziyetle
Güven katar insana bu yolda çile de,dertte.
Başkalarının başarılarını laf etmektense
Sussun dil; konuşsun el, ayak,diş,tırnak ve kol
İstekleri gayretle buluşturanlar en samimi kul.

O zaman erilir kurtuluşa, gün yeniden doğar
Açılır yeni bir sayfa, mevsimlerden ilkbahar
Bilinir seyri alkışın, o bir sonuçtur
Emekle yürünen yol, zilletten zilletten kaçıştır.

Zaman da anlam kazanır hedefi olana
Zahmetler büyümez gözde, uyulursa plana
Sen ki görüyosun hileyi de yalanı da
Tutacaksan alkışı, tut ki gayrete,
Ne doyumsuz zaferdir o, bunu bilene.

Oğuzhan KÜLTE