metruk mahallerin arsız sevişmeleri
tenimizin varoşlarına süzülen yüksek volümlü kırmızı gölge
tutkunun ocağında kaynayan köpük taşkını cezve


kırk yılları devinimleyen hatırlı zamanların
oryantal dansı olmalı bedevi yüreklere
son nehrin sürmeli gözlerini bırakıp gerilerde
belkısın camdan sarayına ibibik kanatlarından süzülen kuş dili lehçe


bizdik belki tüm zamanlamaların azılı katilleri
cennetin kevserinde kara puşiler bağlayan beyaz tenli intihar eylemcileri
toprağa suyun ruhunu veriyorken melekler
ağzı demire perçinlenmiş boş debbe


alparslan bakışlı umut
semaha duruyorken o uzak yerleşkenin yedi tepesine
katedraller ölümün önsözünü notalıyor olmalı
tunç adamların omuzladığı ak denizlerin
siyah çan kulelerine


sen (esmer kadın)
doğurmayıp doğurulmuş tanrıların kucağına terkedip kaçtığı savaşımların
yas/ak dokunumlu yetim çağlarını emziriyorsun
adsız tanrıçaların mabedinde


dinliyoruz biz
mecusi ateşlerin harına alazlanmış zamanları
yalnız kamların gök tengriye sunduğu nefeslerinde
bastırıp ölü uzları anadolu döşümüze
dombraların ağıt saçlarına mülteci türküler eşliğine


cehennemin batı kıyısına sıralanmış
yeşil kentlerde