Ben bir taş’ım
Penceremin önün de
Malum şarkıda ki gibi
Sabır taşı dedikleri neyse
O benim işte…

Yollara dönüktür hep gözlerim
Canlanır gibi olur bazen düşlerim
Gece demez, gündüz demez
Tanıdık bir gölge beklerim…

Belki gerçekleşmez emellerim
Ama yine de olmaz olmaz demem
Ve ben beni umutsuzluğa esiri edemem
Her gördüğüm gölgeyi sana benzetirim
Hiç bir karartıyı es geçemem !...

İşte görüldüğü üzere kısacası
Böyle onun bende ki sevdası
Pencere önüdür yüreğimin aynası
Yani onu beklediğim tüm zamanların
En ölümcül mekanı...

Yeter ki sevda duygularımın için de o bulunsun
Gönlüm her sonuca razı
Hüzünlerle sevişiyorum pencere önünde onun için
Üstelik gün yirmi dört saatin her dakikası
Olsa bile onu beklemek bana ölüm pahası...
*
Hem mutsuzluk denilen o uzun beklemeli şey
Bana ne yazar ?
Pencere önü dünyasını
Ben kabul ettikten sonra bir mezar !
Sayın ki en azından,
Ölmüş olurum onun uğruna azar azar !...
=====
==================
İ . HAKKI GÜRCANOK
==================
28/1/2019 - - - Köyceğiz