0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1347
Okunma
saman eğri dalın ucunda sıcak bir yaz günü
bakıyor serin ürpertinin dudağına dalıp
aydınlık uzağının yanıp sönen şenliği
dayanır mı yaralarım bu sonsuz güzelliği yaşamaya
hayır hayır yorgunluğum
susup dinlemek istiyor boşluğu
hayat ağacım biraz ileride
sürünüp oraya vara bilsem
yaralarımıza iyi gelecek ay ışığı
derin bir nefes alıp biraz daha yaşamak için
rüyalarımı ölümsüzlüğe bağışlıyorum
karınca kardeşimin kalbinde huzur
kaç bin yıl sürdü bilmiyorum
ne beyaz bulutlar yayıldı gökyüzüne
ne alevli dudaklarıyla eski yokuşlar
ikimizin arasını süslüyorum
yanaştığında
yanağına dökülen rengarenk bahçeler
sana sonum
durup durup dinledim sesimin acısını
ama ben suya değen ayaklarımla
balıklarla şakalaşıyorum
nehrin karşısına geçip geri dönüyorum kendime.
