Dokuz ay taşıdın da bir of bile demedin
Sabır ile bekledin bir kez yılmadın Anne
Helal sütünden verdin asla haram yemedin
Zorluğa göğüs gerdin pişman olmadın Anne


Şifa olsun diyerek yedim o mis aşından
Büyümedim gözünde eksilttin hep yaşımdan
Hastayken gece gündüz ayrılmadın başımdan
Bir kez olsun gözünden yaşı silmedin Anne


Evden her çıktığımda ardım sıra izledin
İki adım atmadan dönüşümü gözledin
Ellerinse semada dualara sözledin
İbadetinde bile geri kalmadın Anne.


Ben mutluyken sevinir üzülünce ağlardın
Düştüğümde yaramı sevgin ile bağlardın
Ne istersem üşenmez bir çırpıda sağlardın
Özenipte kendine bir şal almadın Anne


Eve gelip kapıyı çalınca sen açardın
Evin her tarafına adeta nur saçardın
Dilinde şahadet in günahlardan kaçardın
Edep haya özünde haram bilmedin anne.


Evlatların başında dilde dua gözde yaş
Kefen, musalla derken tabut, sonra sin’de taş
Sen yan odaya geçtin eğilmeyecek bu baş
Biliyorum anneler ölmez ölmedin Anne.....

Hüseyin ZARAR (Firari)