Sana sevdalanmakla başlayan şairliğim
Her defasında sensizliğe bölünmekten
Çarpanlara ayrılıp eksilmeyi
Elde var demeyi unuttu bilmiyor musun göçmen kızı.

Ve tükenmekte olan şu yitik yaşanmışlığımda
Meğer mutluluk sen kadar yakın
Mutsuzluk sensizlik kadar uzakmış da bilememişim

Yani demem o ki
İçinde bulunduğumuz nimetin kıymetini
Ne ben bildim ne de sen anladın

Artık bilsek ne çıkar ki
Geri getirmek mümkün mü dünü
Yada geriye sarabilirmiyiz yaşanmışlığımızı

Sence de “ keşkelerimiz” “ iyi ki ” lerimizden daha çok değil mi

Ama şunu bilmelisin ki güzelim
Senden sonra elim kimsenin eline
Dudağım kimsenin tenine değmedi bilesin

Bakmaya doyamadığım resimlerin yüzüme gülmese de şimdi
Hatta adın eskisi kadar hatırlanmasa da
Zannetme ki içimdeki fırtınalar artık dindi

Yok öyle bir dünya
Asla öyle şey de olmayacak buna emin ol
Aslında unutmayı
Ve mazinle avunmayı öyle çok istiyor ki şu gönül
Lakin istemekle olmuyor...olmuyor biliyor musun

Yani her zaman istediği düşün uykusuna yatamıyor insan

Ne akıl kadere hükmediyor ne de kader hayata
Yani hayat kendi bildiğini okuyor ,
Kader kendi yolunu çiziyor

Hangi gönül ayrılığı ister ki
Sorsana bir yüreğine
Ama kader kapıyı hep bu manada çalıyor öyle değil mi

Oysa umut adına ne hicranlar gebe kalmıştı vuslata
Ne mutlu düşlerle uyanmıştık her doğan yeni günün sabahına

Hani haziran ayrılık , eylül vuslat ayıydı da
Perşembeler günümüz ..bilmem ne uğurlu sayıyı dı ya
Hani sen herkese benzesen bile
Hiç kimse sana benzemeyecekti güya

Yalan oldu şimdi tüm yaşanmışlıklar ..
Şiirlere konu oldu hikayen

Bazen hatırlıyorum da maziyi
O Kapıdan girişlerin el sıkışların
Daha çayını bitmeden zamansız kalkışların
Yalancı meme misali o buseler konduruşların
Hepsi sevdan kadar yalan
Hepsi bir düş bir hayalmiş meğer

Yani senin anlayacağın güzelim
Yarınlar nelere gebe bilmiyorum ama
Biliyorum ki hiçbir şey eskisi gibi olmayacak
Ve zaman denen cadı yine sensizliğe gebe kalacak

Kaşif Kani ERTÜRK Eğitimci şair- yazar
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı