Bulutlara karıştı güneşe bakan yüzün
Kapını araladı misafirindir hüzün
Yaprakları dökülür çınarların da güzün
Hayatın sonbaharı çekilmiyor değil mi

Çeşit çeşit mutluluğa zemin olurdu evin
O küçücük yuvanda başköşedeydi yerin
Hüznü de büyük, oluyordur devlerin
Kahramanın masaldan gidiverdi değil mi

Dört evladın büyütüp adam etmiştin
Her birinin eline meslek vermiştin
Üçü gurbet elde, biri toprakta
Biri dahi yanına yoldaş değil mi


Yüzünde tebessüm gezmiyor artık
Hayaller bohçana olmuyor katık
Gözlerinin mecali de kalmadı artık
Ölmeden karanlığa daldın değil mi

Canından bir can, toprak olup erirken
Canından ardakalan, canından can verirken
Dışarıda kar, buz, ayaz cananı üşütürken
Sıcak evlerde durmak çok da zormuş değil mi

Ne güzel günlermiş eskide kalan
Bugün hepsi geçti oldular yalan
Dünya malına tamahı olan
Aldanıp gidiyor hayret değil mi

Şimdi dünya verseler teselli etmez seni
Yine dik dur ayakta bırakma hiç kendini
Sığın güzel rabbime ,ört üşütme sineni
Kim gelse oğlun yerin dolduramaz değil mi

Sıkı sıkı sarıl bırakma yadigârı
Sevgiyle geçen her gün yalan dünyanın kârı
Sizlere düşündükçe ağlarım zarı zarı
Gözyaşlarım ateşini söndüremez değil mi

Tuvaldeki renklerin siyaha boyansa da
Acı dolu anılar kapına dayansa da
Günler geçip gitse de hepsi bir yalansa da
Ümitler bir müminim katığıdır değil mi

İnleme sesleri karanlığa karışır
Ağlamak en çok bir atiye yakışır
Ölüm güzel ola ki bak insanlar yarışır
Ondan geldik yine ona ,döneceğiz değil mi

Cemile ülkü

Şiirlerimin videoları Cemile ülkü YouTube adresindedir.saygılarımla