Kimi insan vardır,yaşarken yanar kül olur, savrulur çöllerde,
Kimiside vardır, yanar, yanar gül olur, adı düşmez dillerde.
Kimi insan vardır, yüreği taştır, sevgisizdir, insanlık için atmaz,
Kimiside vardır, yirmisinde vurulur, ama arkadaşını satmaz.
N
Kimi insan vardır, her söylediği söz diken olur saplanır cana,
Kimiside vardır, sözleri şerbet gibidir, içmek istersin kana, kana.
Kimi insan vardır, bedbindir hoşgörüden nasipsiz,
Kimiside vardır, yüce gönüllü, engin hoşgörülü, ama sahipsiz.

Kimi insan vardır, yeteneksiz ve nobran, kibri ise dağlar,
Kimiside vardır, yetenekleriyle ışıldar, insanlığa umut olur, gelecek sağlar,
Kimi insan vardır, bencil ve kalpazan ama dilinde hiç düşürmez, dini, imanı,
Kimiside vardır, dürüst ve özü temiz, düşünür seni, beni, istemez kendisine hanı,hamamı.

Kimi insan vardır, eline geçince fırsat, yer, içer, çalar, sonra uydurur bir fıtrat,
Kimiside vardır, elindedir her türlü yetki, yemez, yedirmez, soygucuya vermez fırsat.
Şimdilik benim söylemek ve yazmak istediğimin bazıları bunlar,
Üzülme eyy dürüst olanlar, geleceğini düşünsün haram ve talanla hemhal olanlar.
İsmail DEMİR