Ceyhan’ın köyünde doğmuşum bir gün
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan
Kavuşmak isteği artıyor her gün
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan.

Daha önce Maraş ili yurt oldu
Adana özlemi içte kurt oldu
Ne zaman gidecem bana dert oldu
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan.

Adana’ya geldik tutmadı düzen
Paylaşımı yaptım var imiş süzen
Muhalif olunca sürgünde gezen
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan.

Ahh Ceyhan’ım, bir de Adana’m
Sırayla öldüler babamla anam
Bırakın da sıcaklara dayanam
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan.

Adana dedikçe içimde sızı
Memuriyet, böyle ayırdı bizi
Geçti bahar kaldı ömrümün azı
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan.

İlham oldu Adana’mı duyunca
İçimdeki ümit ömrüm boyunca
Biter ancak gurbet, bana doyunca
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan.

İki yıl Emirdağ burada sürgün
Haksızlıktan olsa sinirim gergin
Değmez ki sürenler, olmayım dargın
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan.

Behlül’üm susamam bitmez sözlerim
Gitmek için burdan sebep gözlerim
Memlekete dönüş yolu gözlerim
Şimdi uzaktayım ben bu diyardan...

06.01.2019-Mustafa Zincirkıran