Bir gün içinde oldu ne olduysa, kâh güldüm, kâh ağladım, kâh sevdim, kâh ayrıldım. Bu senelerce süren hayat senaryomda, yalnızca bir günlük bir rol oynadın ve inan bana o günden sonra başlamış gibiyim sanki hayata. Söyle bana bir insan bir insanın canını gülerek yakar mı ? Çok saçma. Neden o kadar güzel güldün canparem? Neden beni kendinde hapsettin? Neden karşıma çıktın? Madem bir daha görüşmek mümkün olmayacaktı neden Allah’a emanet ol dedin? Hiç bilmediğim şehirde beni neden yalnız bıraktın? Benim seni o gün sevdiğimi neden anlamadın, neden dostça elini uzattın? Eline dokunduğum tek an oydu işte. Yüreğine dokunamadım be yar. Ama sen o günden sonra imparatorluk kurdun kalbimde. Sanki tüm şarkılar sana yazılmış gibiydi. Yıllar geçti ama sen geçmedin içimden. Dikiş tutmaz bir yaraymış seninkisi hala kanıyorsun içimde. Sana kanamadım o bir günde. O güne hicbir şeyimi değişmem ayrılık olmasa. Belki bir gün görürsün diye yazıyorum. Seni çok sevdim hiç bilmesen de..

Erdem SÖNMEZ