Ya uyanmazsam uykudan
Gece korkutuyor beni
Muma dönmüşüm kaygıdan
Gece korkutuyor beni

Kemâle erdi yaşımız
Havalandı can kuşumuz
Ağır geçiyor kışımız
Gece korkutuyor beni

Kullukmuş en yüce paye
Varlıkta yok olmak gaye
Tükendi bütün sermaye
Gece korkutuyor beni

Kalan gideni özlüyor
Yarınlar dünü gözlüyor
Ayaklarım tökezliyor
Gece korkutuyor beni

Yakındır masalın sonu
Yazık geç anladım bunu
Çoktan kapanmıştır konu
Gece korkutuyor beni

Yücelerden gelir emir
Söner ateş, kalır kömür
Can evinden taşar ömür
Gece korkutuyor beni

Hayra yormak zor düşünü
Muz bile kırar dişini
Çekerler ömür fişini
Gece korkutuyor beni

Canlar Hakk’a yürümekte
Gölgem ayak sürümekte
Buzdağlarım erimekte
Gece korkutuyor beni

Vakit gece, sanma kuşluk
Kalmadı ömürde hoşluk
Parantezde dolar boşluk
Gece korkutuyor beni

M. NİHAT MALKOÇ