Ağacın dalını kırdığın anda başladı
Bugün yaşadığın kıyamet
Yalvardı ağaç sana
„Dalımı kırıp ok yapma, kendini öldüreceksin“
Dinlemedin
Duymadın ırmakların sesini de
„Önümü kesme, sen boğulacaksın“
İnsan bilir deyip yürüdün

Hayvanları birbirine düşüremedin
Ama insan insanı dişler oldu, parçalar oldu
En yüksek taşa oturmak için
Kemiklerden merdivenler inşa ettin
İnsan bilir deyip tırmandın

Dilini yuttu kuşlar
Rengini kaybetti çiçekler
Yılanlar bir o kadar sinsileşti
Çakallar bir o kadar uludu
Paytak bir ördeği aslan kostümüyle görünce
Bir Tek maymunlar güldü
İnsan güçlüdür deyip yürüdün

Ölüyorsun
Tacına taktığın tüylerini almaya geldi papağanlar
Kalbine saplanan dalını geri istemiyor ağaç
Kuruyan damağına su vermiyor ırmak
Başucunda gerçek bir aslan duruyor
„Benim adım ölüm“ diyor sana
İnsan ölümsüzdür deyip ölüyorsun