soyulmuş kiplerle sessizleşir
lal, ses duymaz benlik
sıradağlarına çarpıp gerisin geri döner
yankıyla derinden derine monolog
bir batında milyar nefes
milyar soluk verilmiş
sayısal besmele
Ar’ın kökenlerinde yitirilen namusla uyuyorum geceleri
gizil dillerimle alacakaranlıktan söken şafağı bekledim
bir kaç im sonrası, ucuz parolalarla karşılandım
sözün taşrasında olanlar
kireç sürülmüş gövdelerle yakındı mazlumiyet bana
vicdanın topuklu postallarıyla uyandım
mütemadi kalleşliğin biatı ve sözün
kentli ordusu
yaralardan akan tuz
böylelikle bozdum yeminimi

gündeme uzak örfleriyle konulan kanunu
kötülük yüklü parçalarımla yadsıyorum
aynaya çöken sisin dağılan büyüsü
berrak tanılar, suretin fiilleri
ipinden boşandı
kararan kağıtlara benzerdi solgunluk
çiçeğin açışına ermeyen aklı sağladı
öde diyetini bana kısasınla eski yasa
çünkü olağan
dünden kalanla kapattı hesabı
rengini kaybediyor koyu kırmızı gül
yaşam ağır aksak çekiliyor
senin de diyeceklerini biliyorum güzel söz söyleme sanatı
çirkin susuşlar gün gibi döndü
hatırdan hatıra bağlı renksizlik
gül kokusu var üstünde