0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1114
Okunma
Bizi büyütme sabrıydı
Yüzündeki çizgiler.
Nerden bilebilirdik,
Dizlerindeki yorgunluğun
kucağında bize ayırdığı sevgiden kaldığını.
Uykumuzdu uykusuzluğu.
Ondan kalmıştı
Gözlerinin altındaki mor halkalar.
Oysa ne çok beğenirdi babam,
Siyah beyaz çekilmiş resimlerini.
Kış geceleri...
Ne zaman üstümüzü örtse,
Hep kısa kalırdı yorgan
Kendi sırtına.
Tahta kaşıklarla büyüttü
Hayata dair tüm paylarımızı
Bir tabakta bölüştürerek
Ve Abidin Dino,
Mutluluğun resmini çizdi
Bir annenin gözlerine bakıp
Anlıyor musun çocuğum?
Ersoy ÖZÜLKÜ
06 Haziran 2008
