Ne zaman tarifsizce özlesem
Anlatıyor yürek seni kaleme
Kalem yazar durur aşkı şiire
Dertleşiyorum
Kendimce
Şiirlerimle
Susuyorum kendime bile
Satırlarım konuşuyor yerime.



İkimizde bazen suskun kalınca
Hasret sarmalayıp bizi sarınca
Boyun büküp güller solunca
Çaresizlik kalbi yorunca
O an durur zaman
Acının ortasında
Canım yanar
Ve kalbim kanar yalnızlığımda.



Ö z l e r s i n varamazsın
Lal olur ya dilin konuşamazsın
Bağlanırya ellerin sarılamazsın
Sallanır yaprak gibi bedenin
Özleyince ben böyleyim.



Sensizliği nasıl anlatayım sana
En zoru bu aslında
Sessizliğe sığınıyorum
İçime kapanıyorum
Ne sen sor
Ne de ben söyleyeyim
Derler ya işte; Çokca öyleyim.



Çaresizce, çaresizliğime
Çareler arıyorum
Ölünürmü özlerken
Ölmüşüm gibi özlüyorum.



Sensizim meçhullerdeyim
Deliyim divaneyim
Tanınmaz biçare hallerdeyim.



Hayata kırılıp küsüyorum
Kanatsız pervaneyim
Uçamıyorum göçemiyorum
Kendi eksenimde dönüyorum.



Bulutsuz bir yağmurum
Toprağıma hasret gibiyim
Can bulsun gelde bedenim
Hissetmek isterken ruhum
Dokunmak istiyor ellerim
Okşanmalı sevgiyle yüreğim.



Özleniyorum ki hissediyorum
Ben de seni çok ÖZLÜYORUM
Özlem çığlıklarımı duy istedim
Özledim can bildiğim anlıyormusun
Feryat ediyor hasretinden yüreğim
Özlemiyle yandığım bir tek sensin sevdiğim ...








25 /12/ 2018
Mlk Tryk