Yağmurlu bir güne başladık, ağlıyor gökyüzü.
Dilimde son çırpınışlar, yutuyorum adının geçtiği her sözü.

Dolmuş bütün yollar, andırıyor sanki bir gölü.
Dolaşıyorum oralarda, ruhum sensiz, bedenim ölü.

Çökmüş bulutlar üstüme, sırılsıklamım tepeden tırnağa.
Al kollarına koy beni, yüreğin denilen sığınağa.

Bedenimin derinlerinde dolaşıyor, senden gelen dayanılmaz sezgin.
Yerim yok kalbinde, hislerim yollarda birer gezgin.

Dönüşü yok, bitmeyecek hiç sensiz bu sefer.
Yalvarırım gönül tapınağında bu kuluna, kutsal bir yer ver.

Yağmur durdu, gözlerim dönük sırıtan güneşe.
Acılarım yakıyor, yüzümden göçmüş neşe.

Beynim salmış duygularımı, bilmem ki bu nasıl bir hal.
Bırak ellerinden duygularımı, gönlümün mahzenlerine sal.

Güneş batıyor, etraf karanlık, vakit tan yeri.
Tutma duygularımı, karşılık vermeyeceksen gelsinler geri.

Hamit TÜRKAN