’O’ zamanlardı
Yoktu ayrılıklar
Bir sevdiğim vardı
Şu dolaştığım sokaklar
O varken, umurumdaydı
Dört köşe parke taşlar
Pamuk gibi sanki havadaydı
umursuzca atılan adımlar
Adımladığım İrem bağlarıydı
Gözleri tuba ağacından dallar
Elleri güzel ,kadife yanaklarıydı

”O “ zamanlardı
Şimdiki zaman
Bu zamanlardı
Boşta kalan avuçlar
Unutulmaz ayrılıklardı
Şu cıvıl cıvıl sokaklar
Çöl gibi sarardı
Sokaklarda dikili lambalar
Sanki surat asardı
Parklarda dizili banklar
Dirilere kurulu tabutlardı
Kaldırımlardaki kalabalıklar
Her biri mahşere koşan atlılardı
Zihnimden kaybolmayan karanlıklar
Görünmezde yazılan yazılardı
Beni hasrete boğan ayrılıklar
Etme bulma dünyasında tartılardı

“O” zamanlardı
Gelecek zamanlar
Umutsuz zamanlardı
Çizgilere bürünen suratlar
Zamanla ağaran saçlarındı
Seni çirkin gösteren aynalar
Hakikati söyleyen naralardı
Belin ağrıyarak uzandığın yataklar
Dünyada son gece yaşadığın zamanlardı
Sabah uzanıp boylu boyunca tabutlar
Meçhule götüren sandallardı
Nasıl bilirsiniz diye soran imamlar
En hakikatin memuru tellallardı


Jale KESKİN Hatay/isk.