DOST DİLİ ÖLDÜRÜR BENİ!

Kimlere güvensem bilmem,kimlere derdimi açsam
Buraları dar gelmekte söyle nerelere kaçsam
Dost dediğin karpuz değil varıp bostanlardan seçsem
Puşt kılıcı kesmez boynum dost dili öldürür beni

Bir sözüne güvenirdim riya döktü o dillerin
Kokladım kendimden geçtim verdiğin zehir güllerin
Kanlı hançer saklar imiş güvendiğim o ellerin
Puşt kılıcı kesmez boynum dost eli öldürür beni

Bir daha sırtımı dönmem döner isem iki olsun
Senden hayır gelecekse bütün ömrüm çile dolsun
Al verdiğin sefaları bırak cefalarım kalsın
Puşt kılıcı kesmez boynum dost gülü öldürür beni

Dost dediğin kötü günde yanında olan kişidir
Dostluk namerde yakışmaz cesurda yürek işidir
Bazen keskin bir kılıçtır bazen de sabır taşıdır
Puşt kılıcı kesmez boynum dost kolu öldürür beni

Dar günde elinden tutup şer gözlerden korumaktır
Mapuslarda ,zindanlarda sır vermeyip çürümektir
Dostluk gönülden gönüle aynı yolda yürümektir
Puşt kılıcı kesmez boynum dost yolu öldürür beni

18/12/2018. H. Işık