Elinin dokunduğu necistir, üstüne sür.
İşitmez; bindiğini bildiğin gibi de sür.
Sözde Hakktır lisanın, hâlbuki dilde küfür.
Gözünün gördüğü bir demet haset, bir ömür.
Ah, kararmış yürekler art niyetle örtülür.

La ilâhe illallah yürekte aşka kanmaz;
Yürek aşk kasnağından geçmeden temizlenmez.

Ölüm bayramdır bize; hoş gelir, sefa gelir.
Söyleyin, bayramlığım nerededir, kim alır?
Eş, dost, hasım boşuna dökmeyiniz gözyaşı.
Her zengin, fakir, hatun, er; sağır, âmâ, şaşı,
Kimi tadardı balı, kimi zehirden aşı.

La ilâhe illallah kapıda içe almaz;
Kapı aralanmadan kurtuluş yolu kalmaz.

Güzel anlarda açık denizde yol alırsın.
Yüzdürene değil de suya sevdalanırsın.
Unuttuğun sözlerle baş başa kalıp cana,
Korku salınır kalbe; dilenirsin amana.
Gemin batarken söyle, neye kırsın dümene?

La ilâhe illallah vuslatta firkat bitmez;
Vuslat aşk fırınında pişmeden kıvam tutmaz.

Varlığın özü yokluk; giydiğin etten beden.
Evren dediğin döngü, dönüp dönüp de giden.
Zaman hazine bilse ömrünce akıp geçen,
Kendine bilmeze zevk ü sefa kanıp içen;
Sahibi yokluktan var edip nurunu saçan.

La ilâhe illallah hiçlikten an aşılmaz;
Varlıkla sevişen hiç olmadan ulaşılmaz.

Mesut’un hâli nice, sonu bilmem nicedir.
Hakk’ın sorusu belli, verilen söz yücedir.
Soluduğu nefisten hava gördüğü sefa,
Kalpler atmalı “Bir”e; bir gün okunur sala.
Omuzlar üzerinde gittiğin tanır asla.

La ilâhe illallah aslından iz kaybolmaz,
Hak’kın çizdiği yolda kul yürür, söz eğrilmez.

Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve resûluh