GÖRKEM ÖĞRENCİYDİ
Işıklı gözleri vardı
Gülüşünü hiç eksik etmezdi yüzünden
Okul dağılınca
Işıklı duraklara iner
Sonra otobüse koşardı
Duraklara kızardı
Hemen eve varmak isterdi
Ruhunda ipekten bir bayrak dalgalanır
Damarlarında kartalların kanı dolaşırdı
Memleket sevdası yüreğinde kor gibi durur
O sevda hiç sönmezdi
Kanı deli gibi akıyordu
Bıraksalar uçarak gidecekti
Boğazın mavi sularına
Hayalleri kesildi birden bire
Görkem öğrenciydi
Eksik etmezdi hiç
Defterini kalemini
Ödevini…

Beşiktaş da bir çanta buldular
içinde bir de simit vardı
Birde annesinin babasının el ele tutuşmuş resmi
Zaman zaman o resmi öper hasret giderirdi
Acı bir rüzgar esti
Beşiktaş da ağacın yaprakları kıpırdadı
Gökyüzü ağlıyordu
Vicdanlı yürekler ağlıyordu
Güneşin yüzüne kan sıçradı
Dünyası karardı Görkemin
Görkem öğrenciydi
Doğduğu günkü ağzından çıkan o sözü söyledi
"Anneeeeeeee!.."
Yusuf Yılmaz