Arkamda
Bıraktığım her anı
Onunla teneffüs ettiğim hazanı

Hüznü
Sabırla yudumlamayı
Anlamak için hangi çareler yumağı

Bir bir
Tükeniyor kanaatim
Tahammül ikliminde kuruyan ahvalim

Yıllar yetmedi
Asırlar desiseler için
Muhakkak ki gebe olan düşlerin iziydi

Nesiller
Çaresiz bırakılan enlerdi
Cürümler için seferber edilen nefeslerdi

Ne kelepçe
Ne hapishane yeterliydi
Aşka hasret çeken gönüller mahkûmlardı

Sevmenin
Bu denli suç olduğunu
Kim bilirdi, bu gerçeği kim söyleyecekti

Zindan
Hücreler içinde nefes alan
Hakikat aşkıyla prangaları hiçe sayan

Artık
Biliniyor, nefesler şenleniyor
Kurşuni sokaklara köpekler dahi girmiyor

Vehimler
Mutmain yürekleri terk ediyor
Hevesler cezbe tutulan biçareleri biliyor

Gönüller
Çöl ikliminin ayazında kaldı
Diller hezeyan içinde umutla çırpınandı

Sevgiyi andı
Aşkı ömrünce aradı kaldı
Hayat anlam adına tuğyanın eşiğini araladı