KENDİNE YÂR

Romanlara sığmayacak tümceler
Bir o köşeden bir bu köşeden
Her biri havai bir fişek
Patlayıp patlayıp
Sönüyordu beyninde darmadağın...

Bırak kızgınlığı öfkeyi
Kar tanesi gibi ol dedi kendine
Essen de gürlesen de
Yağsan da değmesin
Hiç bir tanen bir diğerine!

Nasıl olsa hepsi bir
Aynı yeryüzünde erir, akar
Gökteki yere düşer
Yerdeki göğe çıkar,
Gök ise olgunlaşır, zamanla pişer!

Dert etme dedi
Bugün hızlı koşan yarın yorulur
Marazı kendisinden sorulur
Hep böyle kalmaz bu dünya
Bozbulanık akan sel durulur!

Hayat böyle adım adım
Kimine içimlik bir ömür
Kimine ise yudumluk tadım
Özümde her şeyin en güzeli;
Kendime yâr oldum, ele olamadım!

Şaban Aktaş
30.11.2018- 06.18

Fotoğraf: Özçekim
16.11.2018 - TINAZTEPE/ SEYDİŞEHİR



EKLİPTİK

Ekliptik düzlemde
Ekip dikiyoruz
Dünya boynunu bükünce
Gözlerinden ışığı
Azalıyor güneşin
Yeşil sarıya çalıyor
Tıpkı ağaçlar gibi
Biz de yaprak döküyoruz
Altımızda bir kızak
Sırıtımızda yün kazak
Bize karakış kalıyor...

Baharda bal alan arı
Hani seyre dalardık
Doruklardan engin
Uçsuz bucaksız
Verimli sulak ovaları
Meyve tutacak
Al yeşil eflatun mor pembe
Çağla çiçek dalları
Bak şimdi karbeyaz
Yağışlı ayaz
Antalya’nın mor dağları...

Şaban AKTAŞ
29.11.2018 - 22.38



ONSUZ

Adım bile atılmıyor
Evden çıkılmıyor onsuz,
Bu devir hangi devir,
Varım yoğum
Dünya onun içinde
Yaşanır mı telefonsuz?!

Şaban AKTAŞ
30.11.2018 - 15.38